Wat is osteopathie:

Osteopathie is ruim 120 jaar geleden in Amerika ontstaan. De visie van de oprichter, de arts Dr. Andrew Taylor Still was haar tijd ver vooruit. Hij erkende dat het lichaam alles heeft wat het nodig heeft om te genezen en gezond te blijven en dat de mens een eenheid is van lichaam, geest en ziel.

dr. William Garner Sutherland, een van de eerste studenten van Still, bracht een groot deel van zijn leven door met het in detail bestuderen van de menselijke schedel, met al zijn ingewikkelde geledingen en hun verband met het hele organisme. Uit deze uitgebreide studie ontwikkelde hij het concept van “craniale osteopathie”. Over het geheel genomen bestaat osteopathie uit drie gebieden: pariëtale osteopathie (die het bewegingsapparaat aantast), craniale osteopathie (die de schedel, de wervelkolom en het bekken aantast) en viscerale osteopathie (die de organen aantast).

Sutherlands natuurstudies brachten hem ertoe te beseffen dat de groei van een boom kan worden beïnvloed door de buiging van een enkele tak. Uit deze observatie trok hij zijn parallellen met de menselijke ontwikkeling: als een kind vanaf de geboorte een asymmetrie in de schedel heeft, zal dit patroon door het hele lichaam worden weerspiegeld. De asymmetrie blijft bestaan naarmate het kind groeit en kan zelfs verergeren. Elke lichaamsstructuur wordt beïnvloed en de functie ervan wordt daarom beperkt.

Een andere cruciale ontdekking voor Sutherland was dat zelfs de kleinste dingen een grote betekenis hebben in de osteopathie. Zelfs een kleine verstoring, bijvoorbeeld bij de overgang van het achterhoofdsbeen naar de eerste halswervel, kan gevolgen hebben voor het hele lichaam - van spijsverteringsstoornissen tot scoliose (kromming van de wervelkolom) en posturale asymmetrieën. Vanwege deze complexe verbindingen en mogelijkheden kan de behandeling van zelfs het kleinste disfunctionele gebied een enorm positief effect hebben op het hele organisme.

Bij een osteopathische behandeling ligt de nadruk op de oorzaak van de ziekte.

Waarom is de ziekte uitgebroken en wat heeft verhinderd dat het organisme weer gezond werd? De osteopaat kan de oorzaak lokaliseren, behandelen en het getroffen gebied helpen terug te keren naar zijn oorspronkelijke functie en natuurlijke beweging. Tijdens de behandeling wordt het zelfgenezend vermogen van de patiënt gestimuleerd en worden weerstanden die genezing in de weg staan opgelost.